De vakantie loopt stilaan ten einde (wat vliegt de tijd toch), de ideale gelegenheid om samen met jullie even terug te blikken op de afgelopen twee weken. De vakantie begon heel goed! We vertrokken meteen voor 4 dagen op trip naar het Westen van Suriname. Onze eerste stop was het inheemse dorp Apoera. De rit duurde maar liefst 8 uur, waarvan 6 over onverharde wegen. Wat in theorie al een lange rit leek was niets vergeleken met de praktijk. We kregen na onze middagpauze te maken met panne (ik weet nog tot op vandaag steeds niet wat er scheelde). In België is dit niet zo erg, je belt gewoon VAB en ze zijn al onderweg. Hier, diep in het onbewoonde binnenland van Suriname, was het ietsje anders. Het begon met 4 uren wachten op een ‘vriend’ die vanuit Paramaribo de auto kwam herstellen. Het werden er uiteindelijk 6 :p De avond was al gevallen en we waren nog maar halverwege. Het beloofde een lange rit te worden … Een uur later viel de auto plots opnieuw stil en nog enkele kilometers verder kregen we te kampen met een lekke band. Van een pechdag gesproken! Gelukkig zat de sfeer goed in de auto en kon de reisbegeleider alles relativeren. Iets over middernacht kwamen we aan in Apoera, waar we meteen onze hangmatten ophingen en gingen slapen. De volgende dagen verkenden we het dorpje en trokken we met een boot de rivier (natuurlijke grens) over naar het buurland Brits-Guiana. In het stadje Orealla was er net op die dag een voetbalwedstrijd aan de gang. Weliswaar op een open zandvlakte en met twee houten doelen. Toch was bijna heel het dorp aanwezig en hing er een gezellige sfeer. De laatste dag trokken we naar Blanche Marie, gekend voor de watervallen bij hoogwater. Jammer genoeg was het laagwater en waren de watervallen niet zo heel spectaculair. Het voordeel was wel dat je er bij laagwater kan pootjebaden en zwemmen. Belangrijk om toch eens onze slaapplaats te vernoemen, een afdak bestaande uit golfplaten waaronder we met 6 sliepen, elk in een hangmat. Het werd een gezellige en sfeervolle avond met z’n allen rond het kampvuur. Terug in Paramaribo werkte ik nog enkele dagen op het kantoor van VVOB aan de laatste details van mijn inspiratiegids. Zodat deze gebruiksklaar is de eerste week na de paasvakantie. De bedoeling is om op een school buiten de stad de voorbeelden uit de gids tijdens enkele vakken van het LBO uit te proberen. Om daarna met de leerkrachten van de verschillende vakgebieden in dialoog te gaan over wat anders/beter kan en tips uit te wisselen. Vanaf donderdag in de laatste vakantieweek stond onze volgende trip geprogrammeerd. Deze keer naar het - onder studenten - welbefaamde Fredberg (genaamd naar de ontdekker, Fred). Het was een uitstap van vier dagen in het regenwoud. Inbegrepen was een pittige trektocht door het regenwoud, slapen bovenop de berg, prachtige vergezichten, veel regen, overnachten in een grot omringd door vleermuizen en chillen aan een kreek (vijvertje). Een deugddoende laatste meerdaagse trip naar het binnenland van Suriname. Nu zijn we er weer klaar voor: de laatste twee weken lesgeven en dit met een opgeladen batterij. Groetjes en tot snel Rene
0 Reacties
Volgende week start de paasvakantie! De ideale gelegenheid dus om hier enkele foto's van mijn stageschool te plaatsen. Kijk even mee! Vorige week was een normale week. De lessen verliepen goed en ook op kantoor wist ik wat gedaan.
Op zaterdag trokken we naar Braamspunt. Dit is een grote zandbank gelegen op een uurtje varen van Paramaribo. Het vormt de scheiding tussen de Suriname Rivier en de Atlantische Oceaan. Braamspunt is befaamd voor de zeeschildpadden die ‘s nachts uit het water komen. Het doel van de avond was dus een zeeschildpad spotten. Na een paar keer het strand op en af gelopen te hebben zagen we plots een groot wezen heel traag uit het water komen. Zo snel als we konden stonden we stil en zaten we met onze knieën op de grond. We mochten immers de schildpad niet storen in zijn tocht naar het losse zand. Een tocht die toch wel 1 uur duurde, een uur van stilzitten en zwijgen op het strand …. Eenmaal het dier daar aangekomen was begon voor haar het echte werk. Zij, het zijn de vrouwtjes die aan land komen, maakte een grote put en legde daar haar eitjes in. Het was dit prachtige natuurlijke fenomeen dat we van naderbij mochten bekijken. Foto’s maken mocht niet om het dier niet te storen in haar proces. Na een dik halfuur waren de eitjes gelegd en vulde ze de put terug met zand. Om predators te misleiden maakte ze naast de broedplaats nog enkele valse putten, zodat het lijkt of ze daar gegraven heeft en haar eitjes daar verborgen liggen. Een (alweer) unieke ervaring! Groetjes Rene PS: Aangezien foto's maken verboden was ... hieronder een mooie foto van een zeeschildpad gevonden op google :) Een beetje in vertraging... maar hier ben ik weer met een mooi verslagje van mijn week ;) Afgelopen week startte de ‘voorleesweek’ in mijn stageschool. Ik kreeg de mogelijkheid om een Surinaams verhaal voor te lezen aan mijn klas, toch niet evident aangezien mijn uitspraak soms sterk verschilt met de Surinaamse taal. Gelukkig hoorde ik achteraf dat mijn Belgisch accent in de smaak viel bij de leerlingen. Woensdag volgde ik samen met mijn collega’s (tof om ze zo te noemen) een trainingssessie ‘Inspire & Motivation’ georganiseerd door de overheidsdienst ontwikkeling. De nadruk lag vooral op hoe we leerlingen die de school moe zijn kunnen blijven motiveren. Onze houding als leerkracht tegenover hen is hierbij heel belangrijk. Ik onthoud vooral dat er geen lastige leerlingen bestaan … enkel leerlingen die lastig gedrag vertonen! Het tweede deel van de week, op het VVOB-kantoor, stelde ik de eerste versie van de voorbeelden van mijn inspiratiegids voor aan mijn stagebegeleider. Het is de bedoeling dat de voorbeelden, die gelinkt zijn aan de leerplandoelen van het LBO, zo laagdrempelig en eenvoudig te gebruiken zijn door de Surinaamse leerkracht. Zo ligt de focus vooral op bewustwording en inzicht verwerven over het milieu en haar ‘issues’. Onze vorige trip dateerde alweer van een tijdje geleden, daarom besloten we om in het weekend er opnieuw op uit te trekken. Deze keer diep naar het binnenland, nl. Isadou. Het is een eiland gelegen midden in de Surinamerivier op 200 km van de hoofdstad Paramaribo en ‘maar’ 100 km van de grens met Brazilië. Het was de ideale plek om even stil te vallen en te genieten van al het moois dat de natuur ons te bieden heeft. Om dit aan den lijve te ondervinden maakten we op zaterdagvoormiddag een magnifieke tocht door het grote bos van Suriname aka de jungle. Een ‘zot’ gevoel als je weet dat Suriname voor 80% uit tropisch regenwoud bestaat en je dus ferm kan verdwalen als je even niet goed oplet. Verder trotseerden we de stroomversnellingen van de rivier en gingen we als de avond viel op zoek naar kaaimannen. Het was een zalig weekend met overheerlijk eten en een enthousiaste gids. Ik kan er tevreden op terugblikken! Zo, dit was het alweer … Geniet nog even mee van de bijgevoegde foto’s! Rene Hallo liefste lezers Ik kan vandaag terugkijken op een mooie en geslaagde week! Van maandag tot en met woensdag gaf ik, zoals gewoonlijk, les. Het is de eerste week dat het echt mooi en warm weer was. Dit maakte het lesgeven een stuk lastiger. Gelukkig heeft een lokaal zonder ramen als voordeel dat er af en toe een verfrissend briesje passeert door de klas. Deze week stond vooral in teken van het feest op afgelopen vrijdag. De hindoestanen vierden dan ‘Holi Phagwa’. Het is een feest dat de overwinning van het goede op het kwade viert. Een groot evenement dat georganiseerd wordt in de Palmentuin, gelegen in het centrum van Paramaribo. Het is vooral bekend van het gooien met gekleurd poeder naar elkaar. Iedereen zag er achteraf uit als een uniek Picasso schilderijtje! Hieronder zien jullie een selectie van enkele foto’s. Geniet ervan! Rene Hier ben ik weer ;)
Ik begin stilaan mijn ritme en weg te vinden in het Surinaamse leven. Daarom wil ik jullie graag vandaag even laten kennismaken met enkele zaken die mij opvallen na 3 weken in dit charmante land. 1. De wegen: Wanneer je met de auto door Paramaribo rijdt, valt of beter gezegd voelt, er al snel één iets op: er zijn veel hoge drempels. De autobestuurders worden zo verplicht om traag te rijden. Toch wel een gek iets, een verhoogde inrichting om de 500 meter. Hierbij nog eens de rijstijl van een Surinamer bij opgeteld en het wordt de rit van je leven! 2. No spang: Of vrij vertaald: maak je niet druk! Dit is de lijfspreuk van (bijna) alle Surinamers. Geen stress of werkdruk, je komt er wel. Dit merk je sterk in hun manier van leven. Zo werd ik bij het fietsen aan 15 km/uur aangesproken om trager te fietsen. Ik moest me niet zo opjagen riep een voorbijganger. Een hele omschakeling als je het vergelijkt met onze prestatiemaatschappij, waar alles niet snel genoeg kan gaan. 3. De Chinees: De Chinese bevolking is hier veelvuldig aanwezig. Doordat vroeger, in koloniale tijden, Chinese arbeiders naar Suriname werden gebracht voor contractarbeid op de plantages. Het gevolg hiervan is dat er op elke hoek van de straat een Chinees (Chinese supermarkt) te vinden is. Handig vooral, omdat deze meestal de laagste prijs aanbieden en tot laat in de avond open zijn. 4. Het klimaat: Van eind januari tot eind april spreken ze hier normaal van de kleine droge tijd. Een periode waarin het niet veel regent en de temperatuur gemiddeld rond de 28°C ligt. Maar we merken op dat de tijden aan het verschuiven zijn. Terwijl het normaal gezien deze tijd van het jaar bijna niet regent viel er toch veel neerslag de afgelopen weken. Laat de opwarming van de aarde dan toch ook hier, in het Zuiden, zijn invloed blijken? 5. Culinaire keuken: Geloof het of niet maar je wordt hier ondergedompeld in de Aziatische keuken. Gerechten als bami met kip of nasi met kip zijn hier overal te vinden. Daarnaast hebben de verschillende culturen ook hun eigen (pikante) specialiteiten vb. Blauwgrond is een gebied waar enkel maar Javaanse restaurants te vinden zijn. Er is opmerkelijk een groot aanbod aan lekker eten die de wereld tot op je bord brengt. Groetjes Rene Mijn tweede volledige week zit er ook alweer op. Wat vliegt de tijd! Ik gaf deze week voor het eerst les in mijn stageschool. Een unieke en leerrijke ervaring. Al snel werd duidelijk dat de manier van lesgeven verschilt met die van bij ons. De leerlingen zijn vaak 20 jaar of ouder en zijn de school moe. Net daar ligt de uitdaging: de leerlingen via actieve en creatieve werkvormen motiveren en aanmoedigen om te studeren. Een hele aanpassing zonder computer, beamer of didactisch materiaal. Gelukkig kan je met een krijtbord en A3 bladeren en wat creativiteit veel verwezenlijken. Ook de klassfeer is verschillend. Zo zitten er in al mijn klassen gemiddeld 38 leerlingen. Toch kan ik besluiten dat ze hun best doen om respect en begrip te tonen voor een buitenlandse stagiair. De werkweek was al snel ten einde aangezien het vrijdag een nationale feestdag was. De meeste inwoners van Paramaribo vierden dan het Chinees nieuwjaar. Dit was voor ons de perfecte gelegenheid om te genieten van een verlengd weekend! Daarom trokken we erop uit naar het welgekende Bigi Pan. Een prachtig natuurreservaat dat vooral bekend is voor zijn paalwoningen en adembenemende natuur. We spotten er verschillende dieren zoals ibissen, flamingo’s, kaaimannen, slangen … Een deugddoende pauze tussen het lesgeven door. Zo, dat was het alweer … Komende donderdag stel ik het actieplan van mijn inspiratiegids voor op het kantoor van VVOB aan mijn stagebegeleider. Ik hou jullie op de hoogte! Tot volgende week! Rene Terugblik naar het einde van vorige week en het weekend: Op donderdag (01/02) had ik een eerste kennismaking met het VVOB-team van Suriname. Een hele positieve ontmoeting waar ik meteen een update kreeg door mijn stageverantwoordelijke van mijn stageopdracht. De dag erop was ik al vroeg wakker voor mijn afspraak met de schoolleider van mijn stageschool. Een heel vriendelijke vrouw die me met open armen verwelkomde op haar school. Na enkele praktische afspraken gemaakt te hebben stond het weekend al voor de deur. De perfecte gelegenheid om al een eerste trip te maken naar het binnenland van Suriname. We bezochten Stoneiland, Brownsberg en het Brokopondomeer. Dit reusachtige kunstmatige meer is rond de jaren zestig ontstaan door de bouw van een stuwdam in de Surinamerivier. Deze dam was bedoeld om elektriciteit op te wekken voor het verwerken van bauxiet tot aluminium. Nu, vijftig jaar later, is het meer - wat in feite ondergelopen oerwoud en dorpjes zijn - een erg mooi natuurgebied. De huizen en bomen die er stonden heeft men gewoon laten onderlopen en de heuvels van toen zijn nu eilandjes. Je ziet nog steeds de toppen van de bomen boven het water uitkomen. Na een ontspannend weekend was het zover, mijn eerste week op mijn stageschool. Of zoals een medewerker van VVOB het verwoorde, mijn vuurdoop. Mijn week is zo ingedeeld dat ik de eerste drie dagen de hele dag aanwezig ben op mijn stageschool. Waar ik verschillende uren lesgeef en mijn lessen voorbereid. En de donderdag en vrijdag op het kantoor van VVOB werk aan mijn inspiratiegids. Tijdens mijn eerste week op school probeerde ik om zo veel mogelijk lessen te observeren, zodat ik wat kon wennen aan de onderwijscultuur. Achteraf gezien een goed idee, want een les duurt 40 minuten maar ziet er toch sterk verschillend uit dan in België. Zo valt het al meteen op dat het grotere klassen zijn met veel leerlingen en de werkvorm ‘doceren’ hier de bovenhand heeft. Volgende week geef ik mijn eerste lessen … ik ben benieuwd … Voor mijn niet-didactische stage, het ontwikkelen van een inspiratiegids met voorstellen hoe milieuthema’s in de vakken van het LBO onderwijs geïntegreerd kunnen worden, ben ik al druk bezig met het opstellen van een actieplan. Dat het globaal idee van de gids moet omvatten. Ik weet wat gedaan dus! Tot volgende week! Zonnige groetjes Rene |
|